بچه ها فیلم "ردپای عشق" رو دیدین؟ اگه ندیدین، بذارین براتون بگم چه فیلمیه، البته جوری که انگار داریم با هم گپ میزنیم نه اینکه از کپی پیست کردم! "ردپای عشق" یه فیلم کره ایه محصول 2006، ژانرش درام عاشقانه است، ولی نه اون عاشقانه های آبکی! این فیلم یه ذره با بقیه فرق داره، چون داستانش از یه اتفاق تلخ واقعی الهام گرفته، فاجعه فرو ریختن فروشگاه سامپونگ توی سال 1995. شاید اسمش رو شنیده باشین، یه حادثه خیلی وحشتناک که کلی آدم توش آسیب دیدن. خب، داستان فیلم از این قراره که یه زوج جوون، "هیون وو" که دانشجوی حقوقه و "مین جو" که کارگردان تلویزیونه، عاشق همدیگه ان و نامزد کردن. قرار بوده برن ماه عسل، ولی متاسفانه مین جو توی همون حادثه فرو ریختن فروشگاه سامپونگ جون به جون آفرین تسلیم می کنه. دل آدم کباب میشه نه؟ چند سال بعد، یه روز یه دفتر خاطرات به دست هیون وو می رسه که مال مین جو بوده. توی این دفتر، مین جو از سفر ماه عسلی نوشته که قرار بود با هم برن. هیون وو هم تصمیم می گیره به جاهایی که مین جو توی دفترش نوشته سفر کنه، انگار دنبال یه نشونه از عشق از دست رفته اش می گرده. توی این سفر، یه خانوم دیگه به اسم "سه جین" رو ملاقات می کنه و کم کم می فهمه که این ملاقات اتفاقی نبوده و یه جورایی سرنوشت پشتش بوده. فیلم خیلی احساسیه، پر از غم و دلتنگی، ولی در عین حال خیلی هم قشنگه. بازیگرهاش هم خیلی خوب بازی کردن. "یو جی ته" نقش هیون وو رو بازی می کنه، خیلی خوب تونسته حس یه مرد داغ دیده رو نشون بده. "کیم جی سو" هم نقش مین جو رو بازی می کنه، حضورش توی فیلم کمه ولی خیلی تاثیرگذاره. "اوم جی وون" هم نقش سه جین رو داره، اونم خیلی خوب از پس نقشش براومده. کارگردان فیلم "کیم ده سونگ" ئه، که اگه فیلم های دیگه اش رو دیده باشین، می دونین چه سبک خاصی داره. فضای فیلم رو خیلی خوب و شاعرانه درآورده، فیلمبرداری و موسیقی فیلم هم خیلی به حس و حال داستان کمک می کنه. مخصوصا موسیقی فیلم که کار "جو یونگ ووک" ئه، خیلی دلنشینه و آدم رو می بره تو فضا. یه چیز جالب دیگه هم که درباره فیلم هست، اینه که سال 2016 یه نسخه بازسازی شده چینی ازش ساختن. این نشون میده داستان فیلم چقدر جهانیه و با اینکه خیلی غم انگیزه، ولی انگار یه جور امید و التیام هم توش هست که برای همه آدما جذابه. حتی رئیس کمپانی چینی که فیلم رو بازسازی کرده بود گفته بود که مردم چین عاشق فیلم هایی هستن که زخم های روحی رو التیام می بخشن و شجاعت دوباره عاشق شدن رو میدن و "ردپای عشق" دقیقا همینه. اگه بخوام نظر شخصیمو بگم، "ردپای عشق" فیلمیه که شاید دلتون رو به درد بیاره و اشک تون رو دربیاره، ولی ارزش دیدن داره. یه جورایی یادآوری می کنه که زندگی چقدر می تونه کوتاه و غیرقابل پیش بینی باشه و باید قدر لحظه های عشقمون رو بدونیم. اگه دنبال یه فیلم احساسی و خوش ساخت می گردین که یه کم هم به فکر فروتون ببره، این فیلم انتخاب خوبیه. فقط دستمال کاغذی یادتون نره! 😉